Ariño, Terueleko herri batean, esperientzia berritzaile bat, bideoa.

Ariño, Terueleko herri batean, orain dela 5 urte, Lehen Hezkuntzako ikasleen ikasteko metodoa aldatu egin zen guztiz. Orain dela 5 urte arte, ikasten zuten metodo normal batean, luburuekin, koadernoeki, arkatzekin, hiztegiekin...ostera metodo berria inplantatu ondoren, soilik "tablets" erabiltzen dituzte, Lehen Hezkuntza bukatuko dute bakarrik tablets erabiltzen.
Aurkezten den sistemaren oinarria lehen aipatutako "tablets" eta arbela digitalak dira.
Lenen, esperientzia berritzaile hau aplikatze unean, herri osoa beldurtuta zegoen aldaketaren aurrean, baina guraso formazioarekin , ikasle-irakasle eguneroko esperientziekin, etab. Konturaru dira metodo berritzaile hau ezartzea aukera ona izan dela.
Bideoan komentatzen den bezala, ideia ona da herri txikietan metodo berritzaile hauek sortzea, alde batetik, hiriko umeak gehiago baliabide dituztelako beraien unetik kanpo gertatzen dena ikusteko, ostean, herri txikitan ez, herri txiki hauetan teknologi berrien eta egungo berrien at bizitzen dira. Horrexegatik bi ume( hiritarra, herrikoa) berdintzeko, ideia ona da metodo berritzaileak sortzea, bere jakin maila orekatzeko eta beraien autonomia sustatzeko.

Nire ustez, klase digitalak prestatzea, irakaslearen lan gogorra behar du, bai irakasle-prestaketa maila altua izatea. Nire ustez, gaur egun errekurtso eta baliabide falta daude, klase hauek ondo bideratzeko. Helburua, nire ustez, ez da irakasldea soilik izatea, baizik eta umeei laguntza eskaintzea, eta beraiekin batera lan egitea, hau da "Ellos tienen que ser sus propios maestros".
konkluioz, esan behar du proiektu honetan alde onak ikusten ditudala, internet- aritzea, informazioa konpartiztea, elkarkidetza lantzea... Baina alde txar bat ere ikusten dut, Teknologiak behin eta berriz hondatzen dira, hau da, egun batean, WIFI konexioa ez badago ezta arbel digitalak funtzionatzen..zer egingo dugu? Papera eta arkatza berriz ateratzea?